Onlangs was het eindelijk zo ver. Mijn eerste officiële klus als dagvoorzitter. Plaats van handeling: Utrecht. In de zaal: 350+ daytraders. Doel van de organisatie: verbinden en ontwikkelen. Een nieuwe uitdaging voor mij, maar ook voor de organisatie van dit event, want zoiets hadden ze nog nooit georganiseerd. Dus gingen we samen aan de slag om een programma samen te stellen waarin de energiebalans op orde is en er voldoende ruimte is voor interactie tijdens zowel het plenaire gedeelte als vooraf, tijdens de pauze en achteraf.
En zodra het programma duidelijk is, je met alle podiumgasten en sprekers gesproken hebt gaat het beginnen. Althans, in mijn hoofd. De visualisatie van de dag, de introductieteksten, de interactiemogelijkheden én natuurlijk de opening. Want ja, als je de eerste bal goed raak zit je lekker in de wedstrijd.
Dag na dag ging er voorbij zonder dat de ingeving voor een toffe opening in me op kwam. Tot ongeveer 24 uur voor aanvang. Opeens viel het kwartje toen ik op weg was om een koffie in de stad te drinken en er even niet bewust aan dacht. Daytraders kopen bij de opening van de beurs aandelen om die later diezelfde dag (met winst) weer te verkopen. Ze analyseren dus wat er die dag populair gaat worden op de markt. Korte tijd populair. Eureka moment! Die aandelen zijn eendagsvliegen. Daytraders vangen eendagsvliegen. Ze scouten eendagsvliegen. “Bingo”, in mijn hoofd dus.
En toen was het zaterdag 13.30u. Ik betrad het podium en kijk de extreem brede zaal eens goed rond. Mooi. Er is veel interactie en het publiek heeft amper oog voor die gast in dat blauwe pak op het podium. Dit is hét moment. “Eendagsvliegen” zeg ik vastberaden en laat een stilte vallen. De zaal verstomd en kijkt me vragend aan. Hebbes! Wat een heerlijk moment. En de dag verliep vervolgens -al zeg ik het zelf- gesmeerd. Met mooie voorbereide interacties en onderdelen, maar ook met momenten die spontaan ontstaan. Ik heb GENOTEN. En gedanst, zoals het een dagvoorzitter betaamd. Als het aan mij ligt, ben ik geen eendagsvlieg in dit vak. Tot snel!
Mark Huis in ’t Veld
(aka That Guy in Blue)