De meeste dagvoorzitters hebben één van de twee: een groot charisma óf een klein ego. De combinatie van die twee zie je maar zelden, terwijl ze allebei van cruciaal belang zijn.
Het charisma helpt om een zaal of groep mee te krijgen. Het is (een deel van) jouw rol als dagvoorzitter om leiding te hebben over de bijeenkomst. En dus moeten mensen jou willen volgen. Dat gaat makkelijker met een flinke snuf charisma.
NB: charisma is iets anders dan een prominente aanwezigheid. Het kan ook op een hele bescheiden manier. Maar vaak betekent bescheidenheid een bepaalde mate van saaiheid, onopvallendheid. Zie je hoe nauw het luistert?
Aan de andere kant krijgt een moderator die voornamelijk egoloos is veel makkelijker de volle focus op de deelnemers. En dat is waar het uiteindelijk om draait: dat de groep tot zijn recht komt, dat ieder individu zich gezien & geliefd voelt en dat de dagvoorzitter zijn vaardigheden uitsluitend inzet om dát tot stand te brengen.
Een te groot ego zit dan in de weg. Zodra het gaat draaien om de gespreksleider, wordt het een personallity show. Dat kan heel entertainend zijn, leuk om bij te wonen en gemakkelijk te consumeren. Maar het is niet effectief, als je met een groep vooruitgang wilt boeken.
Natuurlijk zijn er events, waar charisma zo belangrijk is dat je zonder schade een dagvoorzitter met een enorm ego in kunt huren. En er zijn ook zeker gelegenheden waar veiligheid en bescheidenheid zo belangrijk zijn dat de egoloze moderator ook best een beetje onopvallend mag zijn.
Maar in het overgrote deel van de gevallen is egoloos charisma wat je nodig hebt. Dat hebben maar weinig dagvoorzitters. En daarom zijn maar heel weinig dagvoorzitters echt goed.
Jan-Jaap In der Maur
